De Ionische eilanden

Corfu is een van de Ionische eilanden. De Ionische eilanden hebben een gematigd klimaat, blauwe en turquoise zeeën,  groene landschappen en bergen en een rijk cultureel erfgoed. Deze eilanden zijn ideaal voor een zorgeloze vakantie, je zult hier genieten van de goede toeristische infrastructuur, hotels, restaurants, watersportcentra, culturele evenementen en talrijke bezienswaardigheden, historische monumenten en musea.

Verspreid langs de westelijke kustlijn van het vasteland, zijn de Ionische eilanden een cluster van 12 grote en kleine eilanden met een oppervlakte van 2200 km2. Er zijn zes grote eilanden: Zakynthos (Zante), Ithaki (Ithaca), Kerkyra (Corfu of Korfoe), Kefalonia (Cephallonia), Lefkada (Lefkas) en Paxoi (Paxos). De kleinere eilande zijn zijn Antipaxi, Ereikoussa, Mathraki, Othonoi, Meganisi, Kalamos, Kastos en het Strofades eiland ten zuiden van Zakynthos. Samen met Kythira en Antikythira (beide op een afstand van de rest, tegenover de zuidelijke Peloponnesos en de kustlijn van Lakonia) vormen ze Eptanisa (wat de Zeven eilanden betekent en die wij de Ionische eilanden noemen).

De Ionische eilanden hebben een milde, gematigde klimaat en daarom zijn ze populair zowel voor de gemiddelde vakantieganger als voor degenen die hier permanent willen verblijven. In de winter wordt de koude noordelijke wind door de bergen van het vasteland tegengehouden waardoor het nooit echt koud is. In de zomer wordt het warme zomerweer getemperd door de milde noordwestelijke briesjes en de zeewind. Door de luchtstromingen zijn veel van de stranden van de Ionische eilanden wereldwijd bekend geworden als bestemmingen voor windsurfers.

De Ionische eilanden zijn sinds de Paleolithische tijden bewoond geweest. Sindsdien hebben talloze veroveraars met hun culturele invloeden hun stempel gedrukt op de eilanden.
In 1204 namen de Franken Constantinopel (het huidige Istanbul) in beslag, zo ook de Ionische eilanden, dat tot dan een deel van het Byzantijnse Rijk waren. Ook de Venetianen kwamen die ook hun stempel drukten.

Vanaf de tijd van Frankische overheersing tot 1864, toen de eilanden uiteindelijk deel van Griekenland werden, veranderde de macht een aantal keren van eigenaar. De Europese aanwezigheid op de eilanden, samen met de Ottomaanse-heerschappij in de rest van Griekenland, leidde tot een aanzienlijke intellectuele activiteit die tot uiting komt in de architecturale traditie en charmante culturele trekken van het eiland.